مقایسه زمان فعالیت الکتریکی عضلات هسته حین تکلیف فرود در افراد سالم وبیماران بعد از جراحی بازسازی لیگامنت صلیبی قدامی

مقدمه:آسیب لیگامنت صلیبی قدامی یکی از شایعترین مشکلات در بین ورزشکاران است.این افراد حتی بعد از جراحی بازسازی لیگامنت صلیبی قدامی هم به عملکرد اولیه زانو دست نمی یابند. بیومکانیک حرکات ورزشکاران یک جز ایزوله نیست که مفصل زانو به تنهایی در نظر گرفته شود و کاهش ثبات هسته به عنوان عاملی موثر در اتیولوژی آسیبهای اندام تحتانی مطرح است.یکی از روشهای سنجش ثبات هسته بررسی فعالیت الکتریکی عضلات آن است.هدف این مطالعه، مقایسه فعالیت الکتریکی عضلات هسته در افراد سالم و بیمارانی  است که تحت جراحی بازسازی لیگامنت قدامی قرار گرفته اند. روش: در این مطالعه 11 فرد سالم و 11 فرد بیمار که تحت جراحی بازسازی لیگامان صلیبی قدامی قرار گرفته اند و بین 18-40 سال سن داشتند و 6 ماه تا 2 سال از زمان جراحیشان گذشته بود تحت مطالعه قرار گرفته اند.فعالیت الکتریکی عضلات گلوتئوس مدیوس ،اکسترنال ابلیک ابدومینوس ،کوادراتوس لومباروم و ارکتور اسپاین هر دو گروه حین تکلیف فرود ثبت شد.آزمون عملکردی پرش متقاطع و پرسشنامه  ikdc در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت و با هم مقایسه شد. در همه تحلیل ها ،سطح معنی داری کمتر از 05/0در نظر گرفته شد. نتایج: یافته های مطالعه نشان داد که نمرات پرسشنامه و آزمون عملکردی در افراد سالم بطور معناداری بیشتر از افراد بیمار بود. همچنین زمان بروز فعالیت فیدفورواردی عضلات گلوتئوس مدیوس ،اکسترنال ابلیک ابدومینیس و ارکتور اسپاین در افراد سالم بطور معنی داری زودتر از افراد بیمار بود .عضله کوادراتوس لومباروم تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری: بنظر می رسد که فعالیت الکتریکی و الگوی وارد عمل شدن عضلات تنه در افراد سالم وبیمارانی که تحت جراحی بازسازی لیگامان صلیبی قدامی قرار گرفته اند، متفاوت است.بنظرمی رسد که تفاوت در زمان بروز فعالیت فیدفورواردی عضلات هسته یکی از علل کاهش سطح عملکرد وکاهش نمره پرسشنامه ikdc در بیماران باشد.